தாய் ஆனவன்

நினைவுகளில்

வழிந்தோடுகிறது - உன்

மிருதுவான நேசம்

நெஞ்சை வருடியபடி.

சுவாசம் மறக்கும்

இதயம் - உன்

நினைவுகளின் பாரம்

தாங்காமல்.

உபயோகப் படும்

சில

சிதறி விழும்

சொற்களைக் கூட

மௌனம் இறுக்க

அடைத்துக் கொள்ளும்.

எதிரில் கிடக்கும்

ரோஜா - உன்

இதழ்களை

ஞாபகப் படுத்தும்.

கனவுகளை

உண்ணும்

உன் நினைவுகள்

உறக்கத்தோடு இழப்பேன்

என்னையும்.

வானம் எதிரிலிருந்தும்

மேகம் பிரிக்கும்

இடைவெளி.

ஒளித் திரையில்

மறைந்தாலும் என்னுள்

முழுவதுமாய்

நிறைந்திருக்கும் நீ!